Onze eerste dagen

We schrijven woensdagmiddag 14:30 als we met twee rugzakken wegrijden vanuit Leeuwarden naar Frankfurt. Na een prima reis checken we om 19:30 in in het B&B hotel en bedenken we dat het slim is nog even de route naar het parkeerterrein te rijden zodat we morgenochtend niet hoeven te zoeken. Van te voren hadden we al wel gezien dat het slechts 1.5 km van het hotel ligt, dus we kijken vreemd op als de autorit volgens de navigatie 10 minuten aangeeft... De chauffeur is eigenwijs en denkt dat we gewoon een omweg voorgeschoteld krijgen (dat is namelijk het spelletje dat onze navigator wel vaker met ons speelt...). Wanneer we na 4 minuten onze "wijk" verlaten en op de ring van Frankfurt zitten, worden we al wat lacherig...hebben we wel het juiste adres van de parkeerplaats??, als we vervolgens dwars door hartje Frankfurt geleid worden weten we zeker dat er iets helemaal mis dreigt te gaan. We besluiten terug naar het hotel te rijden en van daaruit te beslissen wat we gaan doen. We willen morgenochtend niet hoeven zoeken, want de shuttlebus vanuit de parkeerplaats vertrekt 's ochtends om 7:00 uur! Bij het hotel nog maar eens goed naar het adres gekeken dat staat op de boekingsbevestiging. Dat hadden we beter meteen kunnen doen...ingevoerde straat klopte wel maar i.p.v. de woonplaats Frankfurt hadden we de wijknaam moeten invoeren...nadat we dat hadden gedaan reden we er in 2 minuten heen, pffff dit hadden we morgenochtend niet willen meemaken! Het is inmiddels rond 21:30 als we op zoek gaan naar een eettentje. Op goed geluk vinden we vlak bij ons hotel een leuk Italiaans eethuis waar nog veel mensen zitten en waar we worden verwelkomt met een " ja genre" als we vragen of we nog een hapje mogen eten. Leuk en lekker! Een goed begin van de vakantie.

Donderdag
Rond 6:00 wakker, 6:45 richting de avond ervoor zo "moeiteloos" gevonden parkeerplaats. De shuttletaxi staat al klaar. De chauffeur rijdt ons in dolle vaart (160 km per uur) naar terminal 2 waar we veel te vroeg aankomen want we vliegen pas om 11:00 uur maar ja, te laat komen op je eerste vlucht (onze vlucht naar Bangkok gaat eerst naar Dubai en van daaruit naar Bangkok) geeft zoveel gedonder...
We hebben een prima maar " bumpy flight". In Dubai moet we 3 uur overbruggen. We lopen wat rond en zitten vol verwondering te wachten bij gate B 17 waar wordt geboard voor Karrachi en Ammam. Geweldig om te zien wat er dan allemaal voorbij komt. We komen erachter dat onze vlucht naar Dubai 1 uur vertraging heeft dus gaan we nog maar even een rondje lopen. Geheel toevallig zien we op een van de borden dat niet alleen onze vertrektijd, maar ook onze gate gewijzigd is. Goed dat we dat nog even zien want we willen ons niet opeens moeten haasten...dan horen we heel in de verte iets van " gate Bangkok closing now"!!!!!!. We schrikken ons een hoedje! Van achter ons horen we ineens klepperende slippergeluiden en niet snel daarna haalt ons in vliegende vaart een dame op slippers met rieten hoed en lange vlodderrok in. Dat is het sein voor ons om het ook op een lopen te zitten. Het moet een bizar gezicht zijn drie van die rennende figuren achterelkaar te zien rennen. Oh, wat zijn we nog ver van onze gate af... Bang om onze aansluitende vlucht te missen zetten we nog eens printje in. Helemaal buiten adem bereiken we de gate. Hij staat nog vol mensen maar we kunnen inderdaad boarden. Co aan de ene en ik aan de andere kant. Co kijkt me ineens aan en zegt "we vliegen business class". Blijkt dat onze economy class tickets zijn gewijzigd in business class tickets. Wat een mazzel, helemaal als je bedenkt dat we dit vorig jaar ook al meegemaakt hebben...
We hebben dus een heerlijke vlucht gehad compleet met ligbed, champagne, loungebar etc. In Bangkok aangekomen, stallen we onze backpacks want we gaan vandaag Bangkok in. Vanavond halen we ze weer op want dan vliegen we door naar Hanoi, Vietnam.
Vanuit de vlieghaven richting Bangkok gaat het zonder oponthoud en we staan dan ook om 12:00 in hartje Bangkok. Eerst even een lunch scoren op Rambrutti road (green curry voor meneer en voor de dame sweet sticky Rice with mango), waarna we met een tuk-tuk naar China Town gereden worden. Wat is het daar overweldigend!! Al die kleuren en geuren en natuurlijk al die Chinezen! Na China Town gaan we richting Little India. We hadden gelezen dat het er behoorlijk vies kan zijn en dat klopt wel aardig maar ook hier genieten we met volle teugen. Wat een verschil met China Town! Het ruikt er anders en de mensen zien er heel anders uit. We puffen na deze enerverende dag (dagen eigenlijk) even uit in een Indiaas warenhuis als we besluiten dat het tijd is om terug te gaan want we moeten immers nog een vliegtuig halen.... Nou, hadden we dat nu maar een half uurtje eerder bedacht want ja, we moeten nog terug van Little India naar vliegveld, en dat in de vrijdagmiddagspits van Bangkok. We nemen een tuk-tuk (na fors onderhandelen) naar de aerport link. We beseffen dat we het misschien niet eens redden als we in het verkeer vast komen te zitten...we zitten op hete kolen maar beseffen ook dat nerveus worden geen zin heeft. Eindelijk komt de metro in het zicht, we staan al weer tijden stil en als we ons verzekerd hebben van het feit dat dat de metro is, besluiten we het laatste stuk te gaan lopen/ rennen; dat gaat sneller dan een stilstaande tuk-tuk. Op het metrostation is het nog tijdrovend lang zoeken naar de juiste ticketrij en opstapplaats maar gelukkig valt een radeloze blik in de ogen een beveiligingsbeambte wel op en wijst hij ons naar de juiste verdieping. Weeeeer een rij; een lange! Achter ons sluit een Engelse mede-renner aan die zich ook afvraagt of dit de juiste metro naar het vliegveld is. Ik stel hem gerust ;-)... In vliegende vaart richting metro. Co ziet vanuit zijn ooghoeken dat we nog precies twee minuten hebben tot de metro vertrekt! We trekken een laatste sprint waarbij we menig Thai aan de kant duwen. De metrohal staat vol forenzen. Een druk op een fluitje blazende dame dirigeert ons tussen de lijnen. De aanstormende metro komt net binnendenderen...we hebben het gehaald! Ook de Engelsman heeft het gehaald en als we na 25 minuten uitstappen, rennen we elk een kant op, hij naar waar hij naartoe moet en wij op zoek naar onze backpacks. We wisten dat de "left luggage" tegenover gate 4 was mare....op welke etage ook al weer??? Na wat navragen want de tijd begint nu toch echt te dringen, blijkt het op etage 2 te zitten. Gelukkig hebben we onze backpacks terug en snellen we richting immigration desk. Daar staat de Engelsman heel toevallig voor ons in de rij... Hij had een kleine omweg gemaakt en moet binnen een half uur boarden. Om 23:00 uur vliegen we richting Hanoi.

Na de Visa-afwikkelingen op een uitgestorven vliegveld in Hanoi moeten we onze weg zien te vinden naar ons vooraf geboekte hotel in Hanoi- centrum. Samen met twee Argentijnen zoeken we de goedkoopste manier. De minibus lijkt op dit uur (het is inmiddels 1:00 uur) de beste optie. We steggelen wat met de chauffeur over de prijs: dong/ US $... We komen er niet echt uit. Vlak voordat we eindelijk zullen vertrekken stappen er nog drie Japanners (?) in. Ook zij willen naar Hanoi. De chauffeur lijkt niet echt de weg in Hanoi te weten want na alweer een doldwaze rit over de nachtelijke wegen van Vietnam is de chauffeur het spoor bijster. Het hotel van de Japanners lijkt ineens van de aardbodem verdwenen. Gelukkig hebben de Japanners een navigatie op hun telefoon en na heel veel heen en weer rijden bereiken we onze eerste bestemming. De Japanners zijn te plek. Nu is natuurlijk de grote vraag waar wij terecht komen. De straten van Hanoi zijn inmiddels helemaal uitgestorven maar na een kwartier staan we voor ons hotel... Alles is donker en er hangt een grote ketting om de deur. Slik...volgens de buren die nog lekker in het donker op de stoep noedelsoep zitten te eten, moeten we even aankloppen. Barbara probeert het met een bescheiden klopje want ja, het is wel midden in de nacht. Er gebeurt helemaal niets. De chauffeur weet een veel betere oplossing, hij ramt keihard op de glazen deur en ja wel hoor, daar komt een slaperige Vietnamees de deur opendoen. Het lijkt alsof hij ons niet verwacht maar door lichtelijk aandringen van mijn kant... mogen we toch naar binnen. We krijgen een sleutel en alles lijkt goed te komen. Nadat we zijn ingecheckt snellen we nog naar de buren waar we op de stoep een heerlijk kommetje noedelsoep naar binnen werken. Gelukkig kunnen we in het donker niet zien wat we eten maar lekker is het wel.

Onze eerste dag in Hanoi is geweldig, we slapen uit tot 12:30 (we lagen er de vorige nacht pas om 02:30 in), en verkennen dan de stad. Fantastisch! We eten weer heerlijk bij een of ander stalletje en lopen heel wat kilometers. We ontdekken een prachtige markt en genieten met volle teugen. Na een enerverende dag duiken we rond 1:00 tevreden ons bedje in. De volgende dag willen we onze trip naar Halong Bay en Sapa boeken. Als we dat hebben gedaan wandelen we eerst naar het Opera House en daarna naar het Mausoleum waar Ho Chi Minh opgebaard ligt. Helaas is het middag en kunnen we er niet in. Toch leuk om er even geweest te zijn. Het is inmiddels rond 17:30 als we weer teruglopen. Rond 21:00 vinden we eindelijk ons deel van de stad weer terug... Ja, Hanoi is ondanks een plattegrond moeilijk te doorgronden. Na weer een lekker hapje en menig biertje zoeken we ons hotel weer op. Wat een heerlijke stad! Morgen vertrekken we om 8:00 uur met de bus richting Halong Bay waar we twee dagen zullen zijn. Daarna gaan we terug naar Hanoi waar we twee uur later opgehaald zullen worden voor onze busreis naar Sapa. We hebben besloten alleen een busretour te nemen en verder daar ter plekke een hotel te zoeken. We verwachten vrijdagavond laat weer in Hanoi terug te zijn.

Wordt vervolgd.